-
1 knight
[naɪt] 1. n 2. vtnadawać (nadać perf) tytuł szlachecki +dat* * *1. noun1) (in earlier times, a man of noble birth who is trained to fight, especially on horseback: King Arthur and his knights.) rycerz2) (a man of rank, having the title `Sir': Sir John Brown was made a knight in 1969.) szlachcic3) (a piece used in chess, usually shaped like a horse's head.) skoczek2. verb(to make (a person) a knight: He was knighted for his services to industry.) uszlachcić, nadać tytuł szlachecki -
2 knighthood
['naɪthud]n ( BRIT)to be given a knighthood — otrzymywać (otrzymać perf) tytuł szlachecki
* * *noun (the rank or title of a knight: He received a knighthood from the Queen.) tytuł szlachecki -
3 sir
[sə(r)]nuprzejma forma zwracania się do mężczyzn, zwłaszcza w sytuacjach formalnychwhat would you like, sir? — czego Pan sobie życzy?
yes, sir — tak, proszę Pana ( MIL) tak jest
* * *[sə:]1) (a polite form of address (spoken or written) to a man: Excuse me, sir!; He started his letter `Dear Sirs,...'.) Proszę Pana, (Szanowny) Panie2) (in the United Kingdom, the title of a knight or baronet: Sir Francis Drake.) (tytuł szlachecki) -
4 dame
[deɪm]n ( BRIT)tytuł nadawany kobietom nobilitowanym; (US, inf) babka f (inf), facetka f (inf); ( THEAT) matrona f* * *[deim]1) ((the status of) a lady of the same rank as a knight: There were several dames at the royal wedding.) (tytuł szlachecki)2) ((American) a woman.) pani -
5 Bart.
( BRIT) abbr= baronet tytuł szlachecki -
6 ennoble
[ɪ'nəubl]vt
См. также в других словарях:
tytuł — m IV, D. u, Ms. tytułule; lm M. y 1. «napis, nagłówek książki, dzieła literackiego, naukowego lub poszczególnych jego rozdziałów, nazwa czasopisma, artykułu, także nazwa sztuki teatralnej, filmu, utworu muzycznego, jakiejś imprezy itp.; nagłówek… … Słownik języka polskiego
Титул — У этого термина существуют и другие значения, см. Титул (значения). См. также: Формы титулования в Российской империи Титул (от лат. titulus надпись, почётное звание) почётное звание (например, граф, герцог), наследственное или… … Википедия
baron — m IV, DB. a, Ms. baronnie; lm M. owie (baronni), DB. ów «w średniowieczu: możnowładca, bezpośredni wasal króla, później honorowy tytuł szlachecki, niższy od hrabiego, w XIX w. nadawany wybitnym przedstawicielom burżuazji; osoba nosząca taki… … Słownik języka polskiego
baronet — m IV, DB. a, Ms. baronetecie; lm M. baroneteci, DB. ów «angielski tytuł szlachecki, dziedziczny w linii męskiej, najwyższy wśród niższej szlachty; osoba nosząca ten tytuł» ‹ang.› … Słownik języka polskiego
baron — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. baronnie; lm M. baronowie || i {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w średniowieczu: bezpośredni wasal króla {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
